25 november: Heilige Catharina van Alexandrië, maagd en martelares

Catharina werd in de derde eeuw geboren in Alexandrië (Egypte) als dochter van koning Costus. Er is niet veel van haar bekend, het meeste is gebaseerd op legenden. We weten wel dat ze heel mooi was, en rijk en hoogbegaafd. Vooral haar onovertroffen trots wordt vermeld. Geen enkele vrijer was goed genoeg voor haar. Altijd was er wel iets dat niet deugde. Op een dag trof Catharina een oude kluizenaar die haar vertelde dat Jezus Christus haar bruidegom zou worden. Deze uitspraak maakte een diepe indruk op het meisje en ze besloot gemaakte fouten voorgoed te vereffenen en een nieuw leven te beginnen. Ze ging naar een priester en liet zich dopen.

Kort daarop werd er in de stad een feest gevierd ter ere van de goden en iedereen die iets betekende werd uitgenodigd aan dit feest deel te nemen. Ook Catharina ontving deze uitnodiging en werd verzocht iets mee te nemen om aan de goden te offeren. Ze besloot naar Alexandrië te gaan met de bedoeling om de keizer te vertellen dat zijn goden afgoden waren en niet vereerd mochten worden.

Door haar geweldige redenaarstalent wist zij de heersers in verlegenheid te brengen. De keizer riep daarop de 50 beste filosofen en retoren bij elkaar met de bedoeling om haar met haar uitspraken door de mand te laten vallen. Maar toen het moment daar was werden alle argumenten die zij allen aanvoerden met de grond gelijk gemaakt. En alle aanwezigen bekeerden zich tot het christendom. De woedende keizer veroordeelde daarop de 50 geleerden tot de brandstapel. Tot het laatste moment stond Catharina de 50 mannen terzijde. Daarop werd zij zelf gevangen genomen en in de kerker geworpen. Vreselijke folteringen moest zij ondergaan. Zo werd ze met nagels op raderen gebonden.

Wekenlang liet men haar hierop liggen zonder voedsel. Steeds weer stond zij gezond en wel voor de keizer en vertelde hem zijn dwalingen. Tenslotte liet de keizer haar in het jaar 306 onthoofden, zodat hij van haar verlost zou zijn.

Catharina behoort tot de veertien heilige helpers in nood. De anderen zijn Achatius, Barbara, Blasius, Christoffel, Cyriacus, Dionysius, Egidius, Erasmus, Eustachius, Joris, Margaretha, Pantaleon en Vitus. Zij is patrones van leraren, studenten, scholieren, meisjes, maagden, gehuwde vrouwen, theologen, filosofen, universiteiten, bibliotheken, ziekenhuizen, redenaars, molenaars, schippers, kappers, boekdrukkers, schoenmakers, naaisters, notarissen, advocaten, drenkelingen en van veldvruchten, en patrones tegen migraine en tongaandoeningen.

24 november: Heilige Johannes van het Kruis, belijder en kerkleraar

Johannes werd geboren op 24 juni 1542 te Fontiveros, nabij Avila, in Spanje. Zijn vader was vanwege zijn huwelijk met een burgerlijk meisje uit de familie verstoten. Hij verdiende de kost als wever. Hij wilde dat Johannes ook wever zou worden, maar zijn weg liep anders: Johannes werd op jeugdige leeftijd ziekenoppasser. Door zijn onafzienbare inzet en naastenliefde voor de zieken was hij een graag geziene persoon in het ziekenhuis van Medina del Campo. Tevens volgde hij een cursus filosofie bij het plaatselijke Jezuïetencollege. In het jaar 1563 trad hij in Medina in bij de orde van de karmelieten. Na zijn professie werd hij naar Salamanca gestuurd. Daar volgde de begaafde Johannes de studies theologie en filosofie.

In 1568 werd hij tot priester gewijd. Door een verzwakkende houding en ‘falende’ leefgewoonten in de karmelietenorde, overwoog hij zijn orde te verlaten en in te treden bij de strengere kartuizers. Toen ontmoette hij de heilige Teresia van Avila en begon hij met de hervorming van zijn orde: de ongeschoeide karmelieten. Hij bleef zijn orde trouw en werd door de karmelieten die de hervormingen niet wilde doorvoeren en zich aangevallen voelden, vastgenomen en zwaar mishandeld. Johannes bleef echter trouw aan de visie van Teresia en in 1578 wist hij te vluchten naar het klooster Calvario. Daarmee was de scheiding tussen de geschoeide en de ongeschoeide karmelieten definitief.

Toen de heilige Teresia in 1582 stierf moest Johannes het gemeenschappelijk werk alleen voortzetten. Vanaf 1588 was hij prior van het Vaderhuis van de ongeschoeide karmelieten in Segovia.

In zijn laatste levensjaren heeft hij veel lichamelijk lijden te verduren gehad. Hij is op 14 december 1591, slechts negenenveertig jaar oud, in het klooster van Ubeda gestorven. Twee jaar later werd zijn lichaam overgebracht naar Segovia.

Op 26 december 1726 werd Johannes van het Kruis door paus Benedictus XIII heilig verklaard. Hij behoort tot de grootste leraren van de mystiek. Paus Pius Xl heeft hem vooral vanwege een aantal van zijn mystieke geschriften in 1926 verheven tot kerkleraar. Enkele fundamentele uitspraken van het Tweede Vaticaans Concilie zijn letterlijke vertalingen uit de werken van Johannes van het Kruis.

Allerzielenmaand: Requiem Op. 48 (Fauré)

Laatste zondag na Pinksteren

Christus als Rechter van levenden en doden (Fra Angelico).

Epistel
Kol. 1, 9-14
Broeders, wij houden niet op voor u te bidden en te vragen, dat gij vervuld moogt worden met de kennis van Gods wil, in alle wijsheid en geestelijk inzicht, om aldus een leven te leiden, dat God waardig is en in alles Hem behaagt, doordat gij vruchten voortbrengt in allerlei goede werken en toeneemt in de kennis van God; ook doordat gij met alle kracht u versterkt door zijn glorievolle macht tot geduld en lijdzaamheid met blij gemoed, vol dankbaarheid jegens God, onze Vader. Hij heeft ons immers de waardigheid verleend, dat wij deel mogen hebben aan het lot der heiligen in het volle licht; en Hij heeft ons ontrukt aan de macht der duisternis en overgebracht naar het rijk van Zijn beminde Zoon, in Wie wij de verlossing bezitten, de vergiffenis der zonden, door de kracht van Zijn bloed.

Evangelie
Mt. 24, 15-35
In die tijd sprak Jezus tot Zijn leerlingen: “Wanneer gij de gruwel der verwoesting, waarvan de profeet Daniël heeft gesproken, zult zien heersen op heilige bodem – hij, die dit leest, trachte het te begrijpen! – laten dan zij, die in Judea zijn, vluchten naar de bergen; en hij, die op het dak is, kome dan niet naar beneden, om iets uit zijn huis te halen; en die zich op het land bevindt, moet niet eerst teruggaan om zijn kleed mee te nemen. Ongelukkig de vrouwen, die in die dagen in verwachting zijn of een kind te voeden hebben! En bidt toch, dat uw vlucht niet valt in de winter of op een sabbatdag. Want dan zal er een ellende komen zo groot, als er nooit geweest is van het begin der wereld af tot nu toe, noch ooit weer zal zijn. En als die dagen niet bekort werden, zou er niemand behouden blijven; maar omwille van de uitverkorenen zullen die dagen bekort worden. Als men u dan zegt: Ziet, hier is de Christus! of: daar is Hij! gelooft het niet. Want valse christussen en valse profeten zullen er opstaan, en zij zullen grote tekenen en wonderen verrichten, zodat, als het mogelijk was, zelfs de uitverkorenen in dwaling gebracht zouden worden. Ziet, Ik heb het u voorspeld! Als men u dus zegt: Ziet, Hij is in de woestijn! gaat er niet heen; ziet, Hij is daar binnen in huis! gelooft het niet. Want gelijk de bliksem uitschiet van het oosten en straalt tot in het westen, zo zal ook de komst van de Mensenzoon zijn. Waar het aas ook ligt, daar verzamelen zich de gieren. En terstond na de ellende van die dagen zal de zon verduisterd worden en de maan zal haar licht niet meer geven; de sterren zullen van de hemel vallen en de krachten der hemelen zullen geschokt worden. Dan zal het teken van de Mensenzoon verschijnen aan de hemel, en weeklagen zullen alle volkstammen der aarde. en zij zullen de Mensenzoon zien komen op de wolken des hemels met grote macht en majesteit. Dan zal Hij zijn engelen uitzenden met luid bazuingeschal en zij zullen zijn uitverkorenen verzamelen van de vier windstreken, van het ene uiteinde van de hemel tot aan het andere. Leert van de vijgenboom deze gelijkenis: Als zijn takken zacht worden en de bladeren uitschieten, dan weet gij, dat de zomer nabij is: zo ook, als gij dit alles ziet, weet dan, dat het vlak voor de deur staat. Voorwaar Ik zeg u, dit geslacht zal niet vergaan, voordat al deze dingen geschieden. Hemel en aarde zullen vergaan, maar Mijn woorden zullen niet vergaan.”

Overweging
Op deze laatste zondag van het kerkelijk jaar, ook wel de ‘zondag van het oordeel’ genoemd, spreekt Jezus in het Evangelie over het teken van de Mensenzoon, Die met macht en majesteit aan de hemel zal verschijnen. Dit teken zal de inleiding zijn tot de dag des oordeels. Het teken van de Mensenzoon is – zoals de Kerkvaders reeds opmerkten in hun commentaar op dit stuk Evangelie – het Kruis.

Het Kruis kent in de geschiedenis van het heil meerdere functies. Allereerst was het het instrument om Christus mee te doden. Maar daardoor werd aan het kruis een geheel nieuwe werkelijkheid gegeven; het werd de toegangsweg van het aardse naar het hemelse. Door het vrijwillig vergieten van het goddelijk Bloed werd het kruis verheven tot instrument van de genade en tot een teken van hoop. Ook in het Evangelie van vandaag wordt het als zodanig voorgesteld, als einde van de verschrikkingen en als overgang tot het leven voor de uitverkorenen kinderen Gods.

In de geschiedenis van onze civilisatie kent het kruis ook verschillende tijden. Als centrum van ons handelen en denken en als fundamentele drager van de Westerse beschaving, maar ook tijden van hevige bestrijding en minachting. Maar door alle veranderingen heen blijft het kruis een teken waarvan de mens zich niet los kan maken. Zowel voor- als tegenstanders zijn gericht op de werkelijkheid van het kruis, in positieve of negatieve zin. Het kruis laat niemand neutraal. Door Christus is dit teken een teken van strijd geworden, die fundamenteel gaat over de aanwezigheid van God of het verdringen van de goddelijke werkelijkheid uit het leven en de geschiedenis van de mensen.

22 november: Heilige Cecilia, maagd en martelares - Messe solennelle en l'honneur de Sainte-Cécile (Gounod)

21 november: Opdracht van Onze Lieve Vrouw

Vandaag viert de Kerk het feest van de Opdracht van Onze Lieve Vrouw in de tempel (Maria Presentatie). Maria, die vervuld was van de Heilige Geest, was vanaf haar onbevlekte ontvangenis toegewijd aan God.

Dit feest is gebaseerd op het proto-Evangelie van Jacobus, waarin wordt verteld dat de ouders van de heilige maagd Maria, Joachim en Anna, uit dankbaarheid om haar miraculeuze geboorte hun dochter aan God toewijden in de tempel.

In de kerken van het Oosten wordt het feest van de opdracht van de Moeder Gods in de tempel al gevierd sinds de achtste eeuw. Het behoort daar tot een van de twaalf grote feesten. Later werd het feest ook in de Westerse Kerk ingevoerd.

Deze website gaat verhuizen!

Initiaal “A” met Christus in Majesteit, koning David en profeten,
bij het Advents-responsorium “Aspiciens a longe” — Italië, ca. 1300–1340

Bij de aanvang van het nieuwe liturgische jaar opent de vernieuwde website
van de R.-k. parochie H. Jozef in de Sint-Agneskerk te Amsterdam.

De site wordt de komende weken voltooid.
Vanaf de eerste zondag van de Advent, 30 november 2025, zal zij toegankelijk zijn.

Tot die tijd kunt u terecht op de huidige website.

De nieuwe website zal bereikbaar zijn via: www.agneskerk.nl
(dus .nl in plaats van .org).

19 november: H. Elisabeth, weduwe

Elisabeth, dochter van koning Andreas II van Hongarije, trad in het huwelijk met Lodewijk IV, landgraaf van Thüringen en Hessen. Vanaf haar jeugd leidde zij een verstorven en vroom leven. Haar liefde voor de armen en de zieken was grenzeloos. Toen haar echtgenoot in 1227 tijdens een kruistocht stierf, had zij tal van beledigingen te doorstaan. Zij werd verjaagd uit haar woning en moest met haar kinderen haar intrek nemen in een stal. Doordrongen van de geest van de heilige Franciscus, van wiens derde orde zij lid was geworden, verdroeg zij dit alles echter met een evangelisch geduld. Zij stierf in Marburg in het jaar 1231.

18 november: Kerkwijding van de basilieken van de heilige Petrus en Paulus

Basiliek van Sint Paulus te Rome

Sint-Pietersbasiliek te Rome

Op de plaats waar de apostel Petrus ligt begraven, nabij de muren van het circus Nero, werd al heel spoedig door paus Anacletus in het jaar 80 een marmeren herinneringstempel opgericht.

Keizer Constantijn begon met de bouw van een Petrusbasiliek, die in het jaar 326 door paus Silvester werd geconsacreerd. Toen er in de 16e eeuw de nodige restauraties verricht moesten worden, besloot paus Julius II tot de bouw van een geheel nieuwe Sint-Pieterskerk.

In plaats van het herdenkingstempeltje op het graf van Paulus, liet keizer Constantijn in 324 een basiliek bouwen, ongeveer gelijk aan die door hem gebouwd was op het graf van Petrus. Deze werd door paus Siricius in de 4e eeuw ingewijd. In de loop der tijd is deze basiliek dikwijls beschadigd door plundering, aardbeving en overstroming, maar telkens weer gerestaureerd en met kunstschatten verrijkt. Deze basiliek ligt aan de weg naar Ostia en wordt ook wel de Sint-Paulus-buiten-de-Muren genoemd.

Preek voor de drieëntwintigste zondag na Pinksteren door mgr J.W.M. Hendriks - Fotoverslag toediening H. vormsel

Vandaag kregen 25 gelovigen van alle leeftijden het heilige Vormsel toegediend
uit handen van de Bisschop van Haarlem-Amsterdam. Celebrant van de aansluitende Hoogmis
was pater Andrzej Komorowski FSSP, voormalig vicaris van onze parochie,
waarbij de Bisschop pontificale assistentie verleende vanaf de troon.

Stel je eeuwig heil voorop

"Domine... veni, impone manum tuam super eam et vivet."
"Heer, kom, leg haar Uw Hand op en zij zal leven."


Beminde gelovigen, dierbare vormelingen,

Leg Uw Hand op mijn leven
De woorden die de overste van de synagoge tot Jezus heeft gesproken, hebben wij zelf ook wel in onze mond genomen bij tal van gelegenheden: "Heer, leg Uw Hand op mij en ik zal leven". Met deze woorden spreken we de diepe overtuiging uit dat wij slechts armzalige schepselen zijn, dat wij ons lot niet in handen hebben, dat wij het voortdurend en uitsluitend alleen aan Hem te danken hebben dat wij mogen leven, dat wij het leven ontvangen.

Het aardse leven...
Dat is al zo voor wat betreft het natuurlijk leven: gij kent dag noch uur, het hangt niet van ons af of wij morgen nog zullen leven. Het leven is een geschenk. Daarom verzet het katholieke geloof zich zozeer tegen euthanasie. Je mag het leven niet in eigen hand nemen. Je bent geroepen het leven te erkennen en te ontvangen als een geschenk.

Vertwijfeling
En als je pijn of vertwijfeling voelt, is je roeping om vanuit die afgrond waarin je dan zit, te roepen tot de Heer en te smeken dat Hij je de Hand zal opleggen en dat je zult leven, zoals de overste doet in het evangelie en zoals die bloedvloeiende vrouw doet die al twaalf jaar lijdt en de Heer toch met een enorm vertrouwen benadert: "Al kan ik slechts de zoom van Zijn kleed aanraken, dan zal ik al gered worden".

Geestelijke genezing
De opwekking van het dochtertje van de overste en de genezing van de bloedvloeiende vrouw betreffen echter niet alleen de lichamelijke genezing. Die zijn een teken van de geestelijke genezing, van de Verrijzenis en het eeuwig leven dat de Heer ons geeft, zoals tot uiting komt in de woorden die worden gebruikt: "salva ero", zegt de vrouw: "ik zal worden gered"; en Jezus zegt haar: "Fides tua te salvam fecit", "Je geloof heeft je gered" en als het meisje wordt opgewekt, staat er "surrexit puella", het meisje is opgestaan, je zou zeggen: verrezen tot nieuw leven.

In het licht van de verlossing
De genezingen die Jezus verricht, plaatsen onze lichamelijke situatie dus als het ware in het licht van de verlossing. De woorden van het evangelie geven ons aan: eigenlijk gaat het om je eeuwige verlossing, je uiteindelijke redding, niet allereerst om je lichamelijke kwalen, hoezeer Jezus daarin ook verlichting wilde brengen door zovele zieken te genezen. Denk allereerst aan je eeuwig heil.

Voor- en tegenspoed
En verder: maak je het goed? Heb je nieuw uitzicht, nieuw leven? Ontvang het als een genade en een vooruitgrijpen op het eeuwig leven en het toekomstig geluk dat God in Zijn goedheid je eens wil schenken. Gaat het niet goed, is het leven een last, ga je onder lijden gebukt? Probeer het tot een offer te maken. Verbind het geestelijk met het kruis en het verlossend lijden van onze Heer Jezus Christus!

Heilige Lidwina
Grote heiligen zijn ons daarin voorgegaan, zoals bijvoorbeeld onze Nederlandse heilige Lidwina, de maagd van Schiedam, die als meisje door een simpele val op het ijs bij het schaatsen een levenslang vreselijk lijden tegemoet ging. Zij is een heilige die vreselijk worstelde met haar ziek zijn, maar tenslotte met hulp van een goede biechtvader en geestelijk leidsman tot overgave kwam en tot die verbinding met het kruis van Jezus Christus. Toen vond zij betekenis en geluk in haar ziekte en zij wilde God niet meer om haar lichamelijke genezing vragen, zelfs niet als zij die kon bereiken door één Weesgegroetje.

Ik zal leven
Natuurlijk is dat bepaald geen gemakkelijke weg, maar die weg van de heilige Lidwina stelt ons wel de vraag: Waar ga je voor? Waar leef je voor? Vraag in alle omstandigheden: "Heer, leg Uw Hand op mij en ik zal leven".

Doopsel en vormsel
Dat leven in Christus hebben we fundamenteel ontvangen in het heilig doopsel. Het is goed God regelmatig te danken voor de grote gave van het doopsel die je op bijzondere wijze heeft gemaakt tot Zijn geliefd kind, terwijl het heilig vormsel ons sterkt om bij alle bekoringen die op ons afkomen, waaronder we ook de ontmoediging en vertwijfeling rekenen, om dan steeds de goede strijd te kunnen strijden, om niet te wandelen – zoals Sint Paulus schreef in het epistel – als een vijand van het kruis van Jezus Christus.

Vijand van het kruis
Wat maakt je tot een vijand van Christus' kruis? Als je alles wat onprettig is ver van je afgooit. Als je uiteindelijk alleen zoekt wat lekker en leuk is. Paulus zegt over die mensen dat hun buik hun God is en dat zij op het aardse gericht zijn. Dat is de verleiding die dagelijks op ons afkomt.

Uw Hand...
Het is zeker dat wij die strijd niet kunnen winnen uit eigen kracht. Daarom moeten we bidden met die overste van de synagoge: "Heer, leg Uw Hand op mij en ik zal leven". Dat is gebeurd in het heilig vormsel, dat jullie, beste vormelingen, vandaag hebben ontvangen. De Heer Zelf heeft Zijn Hand op jullie leven gelegd, Hij heeft jullie gezalfd en aangeraakt om de goede strijd te kunnen voeren, om te kunnen leven in de kracht van de Heilige Geest, om op te staan als je neerligt en gevallen bent, om altijd door te gaan met moed en vertrouwen, om een getuige van Christus te zijn.

Geloofd zij Jezus Christus!

(Bron: www.arsacal.nl)