22 november: Heilige Cecilia, maagd en martelares - Messe solennelle en l'honneur de Sainte-Cécile (Gounod)

21 november: Opdracht van Onze Lieve Vrouw

Vandaag viert de Kerk het feest van de Opdracht van Onze Lieve Vrouw in de tempel (Maria Presentatie). Maria, die vervuld was van de Heilige Geest, was vanaf haar onbevlekte ontvangenis toegewijd aan God.

Dit feest is gebaseerd op het proto-Evangelie van Jacobus, waarin wordt verteld dat de ouders van de heilige maagd Maria, Joachim en Anna, uit dankbaarheid om haar miraculeuze geboorte hun dochter aan God toewijden in de tempel.

In de kerken van het Oosten wordt het feest van de opdracht van de Moeder Gods in de tempel al gevierd sinds de achtste eeuw. Het behoort daar tot een van de twaalf grote feesten. Later werd het feest ook in de Westerse Kerk ingevoerd.

Deze website gaat verhuizen!

Initiaal “A” met Christus in Majesteit, koning David en profeten,
bij het Advents-responsorium “Aspiciens a longe” — Italië, ca. 1300–1340

Bij de aanvang van het nieuwe liturgische jaar opent de vernieuwde website
van de R.-k. parochie H. Jozef in de Sint-Agneskerk te Amsterdam.

De site wordt de komende weken voltooid.
Vanaf de eerste zondag van de Advent, 30 november 2025, zal zij toegankelijk zijn.

Tot die tijd kunt u terecht op de huidige website.

De nieuwe website zal bereikbaar zijn via: www.agneskerk.nl
(dus .nl in plaats van .org).

19 november: H. Elisabeth, weduwe

Elisabeth, dochter van koning Andreas II van Hongarije, trad in het huwelijk met Lodewijk IV, landgraaf van Thüringen en Hessen. Vanaf haar jeugd leidde zij een verstorven en vroom leven. Haar liefde voor de armen en de zieken was grenzeloos. Toen haar echtgenoot in 1227 tijdens een kruistocht stierf, had zij tal van beledigingen te doorstaan. Zij werd verjaagd uit haar woning en moest met haar kinderen haar intrek nemen in een stal. Doordrongen van de geest van de heilige Franciscus, van wiens derde orde zij lid was geworden, verdroeg zij dit alles echter met een evangelisch geduld. Zij stierf in Marburg in het jaar 1231.

18 november: Kerkwijding van de basilieken van de heilige Petrus en Paulus

Basiliek van Sint Paulus te Rome

Sint-Pietersbasiliek te Rome

Op de plaats waar de apostel Petrus ligt begraven, nabij de muren van het circus Nero, werd al heel spoedig door paus Anacletus in het jaar 80 een marmeren herinneringstempel opgericht.

Keizer Constantijn begon met de bouw van een Petrusbasiliek, die in het jaar 326 door paus Silvester werd geconsacreerd. Toen er in de 16e eeuw de nodige restauraties verricht moesten worden, besloot paus Julius II tot de bouw van een geheel nieuwe Sint-Pieterskerk.

In plaats van het herdenkingstempeltje op het graf van Paulus, liet keizer Constantijn in 324 een basiliek bouwen, ongeveer gelijk aan die door hem gebouwd was op het graf van Petrus. Deze werd door paus Siricius in de 4e eeuw ingewijd. In de loop der tijd is deze basiliek dikwijls beschadigd door plundering, aardbeving en overstroming, maar telkens weer gerestaureerd en met kunstschatten verrijkt. Deze basiliek ligt aan de weg naar Ostia en wordt ook wel de Sint-Paulus-buiten-de-Muren genoemd.

Preek voor de drieëntwintigste zondag na Pinksteren door mgr J.W.M. Hendriks - Fotoverslag toediening H. vormsel

Vandaag kregen 25 gelovigen van alle leeftijden het heilige Vormsel toegediend
uit handen van de Bisschop van Haarlem-Amsterdam. Celebrant van de aansluitende Hoogmis
was pater Andrzej Komorowski FSSP, voormalig vicaris van onze parochie,
waarbij de Bisschop pontificale assistentie verleende vanaf de troon.

Stel je eeuwig heil voorop

"Domine... veni, impone manum tuam super eam et vivet."
"Heer, kom, leg haar Uw Hand op en zij zal leven."


Beminde gelovigen, dierbare vormelingen,

Leg Uw Hand op mijn leven
De woorden die de overste van de synagoge tot Jezus heeft gesproken, hebben wij zelf ook wel in onze mond genomen bij tal van gelegenheden: "Heer, leg Uw Hand op mij en ik zal leven". Met deze woorden spreken we de diepe overtuiging uit dat wij slechts armzalige schepselen zijn, dat wij ons lot niet in handen hebben, dat wij het voortdurend en uitsluitend alleen aan Hem te danken hebben dat wij mogen leven, dat wij het leven ontvangen.

Het aardse leven...
Dat is al zo voor wat betreft het natuurlijk leven: gij kent dag noch uur, het hangt niet van ons af of wij morgen nog zullen leven. Het leven is een geschenk. Daarom verzet het katholieke geloof zich zozeer tegen euthanasie. Je mag het leven niet in eigen hand nemen. Je bent geroepen het leven te erkennen en te ontvangen als een geschenk.

Vertwijfeling
En als je pijn of vertwijfeling voelt, is je roeping om vanuit die afgrond waarin je dan zit, te roepen tot de Heer en te smeken dat Hij je de Hand zal opleggen en dat je zult leven, zoals de overste doet in het evangelie en zoals die bloedvloeiende vrouw doet die al twaalf jaar lijdt en de Heer toch met een enorm vertrouwen benadert: "Al kan ik slechts de zoom van Zijn kleed aanraken, dan zal ik al gered worden".

Geestelijke genezing
De opwekking van het dochtertje van de overste en de genezing van de bloedvloeiende vrouw betreffen echter niet alleen de lichamelijke genezing. Die zijn een teken van de geestelijke genezing, van de Verrijzenis en het eeuwig leven dat de Heer ons geeft, zoals tot uiting komt in de woorden die worden gebruikt: "salva ero", zegt de vrouw: "ik zal worden gered"; en Jezus zegt haar: "Fides tua te salvam fecit", "Je geloof heeft je gered" en als het meisje wordt opgewekt, staat er "surrexit puella", het meisje is opgestaan, je zou zeggen: verrezen tot nieuw leven.

In het licht van de verlossing
De genezingen die Jezus verricht, plaatsen onze lichamelijke situatie dus als het ware in het licht van de verlossing. De woorden van het evangelie geven ons aan: eigenlijk gaat het om je eeuwige verlossing, je uiteindelijke redding, niet allereerst om je lichamelijke kwalen, hoezeer Jezus daarin ook verlichting wilde brengen door zovele zieken te genezen. Denk allereerst aan je eeuwig heil.

Voor- en tegenspoed
En verder: maak je het goed? Heb je nieuw uitzicht, nieuw leven? Ontvang het als een genade en een vooruitgrijpen op het eeuwig leven en het toekomstig geluk dat God in Zijn goedheid je eens wil schenken. Gaat het niet goed, is het leven een last, ga je onder lijden gebukt? Probeer het tot een offer te maken. Verbind het geestelijk met het kruis en het verlossend lijden van onze Heer Jezus Christus!

Heilige Lidwina
Grote heiligen zijn ons daarin voorgegaan, zoals bijvoorbeeld onze Nederlandse heilige Lidwina, de maagd van Schiedam, die als meisje door een simpele val op het ijs bij het schaatsen een levenslang vreselijk lijden tegemoet ging. Zij is een heilige die vreselijk worstelde met haar ziek zijn, maar tenslotte met hulp van een goede biechtvader en geestelijk leidsman tot overgave kwam en tot die verbinding met het kruis van Jezus Christus. Toen vond zij betekenis en geluk in haar ziekte en zij wilde God niet meer om haar lichamelijke genezing vragen, zelfs niet als zij die kon bereiken door één Weesgegroetje.

Ik zal leven
Natuurlijk is dat bepaald geen gemakkelijke weg, maar die weg van de heilige Lidwina stelt ons wel de vraag: Waar ga je voor? Waar leef je voor? Vraag in alle omstandigheden: "Heer, leg Uw Hand op mij en ik zal leven".

Doopsel en vormsel
Dat leven in Christus hebben we fundamenteel ontvangen in het heilig doopsel. Het is goed God regelmatig te danken voor de grote gave van het doopsel die je op bijzondere wijze heeft gemaakt tot Zijn geliefd kind, terwijl het heilig vormsel ons sterkt om bij alle bekoringen die op ons afkomen, waaronder we ook de ontmoediging en vertwijfeling rekenen, om dan steeds de goede strijd te kunnen strijden, om niet te wandelen – zoals Sint Paulus schreef in het epistel – als een vijand van het kruis van Jezus Christus.

Vijand van het kruis
Wat maakt je tot een vijand van Christus' kruis? Als je alles wat onprettig is ver van je afgooit. Als je uiteindelijk alleen zoekt wat lekker en leuk is. Paulus zegt over die mensen dat hun buik hun God is en dat zij op het aardse gericht zijn. Dat is de verleiding die dagelijks op ons afkomt.

Uw Hand...
Het is zeker dat wij die strijd niet kunnen winnen uit eigen kracht. Daarom moeten we bidden met die overste van de synagoge: "Heer, leg Uw Hand op mij en ik zal leven". Dat is gebeurd in het heilig vormsel, dat jullie, beste vormelingen, vandaag hebben ontvangen. De Heer Zelf heeft Zijn Hand op jullie leven gelegd, Hij heeft jullie gezalfd en aangeraakt om de goede strijd te kunnen voeren, om te kunnen leven in de kracht van de Heilige Geest, om op te staan als je neerligt en gevallen bent, om altijd door te gaan met moed en vertrouwen, om een getuige van Christus te zijn.

Geloofd zij Jezus Christus!

(Bron: www.arsacal.nl)

Allerzielenmaand: Requiem, op. 89 (Dvořák)

Drieëntwintigste zondag na Pinksteren

Epistel
Fil. 3, 17–21; 4, 1–3
Broeders, wees navolgers van mij, en ziet naar degenen, die leven naar het voorbeeld, dat gij van ons ontvangen hebt. Want velen zijn er, van wie ik u dikwijl heb gezegd en nu onder tranen weer herhaal, dat zij een leven leiden als vijanden van Christus’ kruis; hun einde is verderf, want hun buik is hun god en hun eer zoeken zij in hun schande en hun zinnen zijn gericht op het aardse. Onze levenswandel echter is gericht op de hemel, want vandaar ook verwachten wij als Zaligmaker onze Heer Jezus Christus, die ons nietig lichaam zal omvormen en gelijk maken aan zijn verheerlijkt lichaam krachtens de macht, die hij bezit, om ook al het andere aan zich te onderwerpen. Derhalve, mijn welbeminde en veelgeliefde broeders, mijn vreugde en mijn kroon, blijft aldus standhouden in de Heer, mijn welbeminden. Ik bid Evodia en smeek Syntyche toch eensgezind te zijn in de Heer. Ja, ook u bid ik, trouwe medewerker, wees voor haar een steun, omdat zij met mij hebben samengewerkt voor het Evangelie te samen met Clemens en mijn andere medewerkers, wier namen staan opgetekend in het boek des levens.

Evangelie
Mt. 9, 18–26
In die tijd was Jezus bezig te spreken tot de scharen, toen er een zekere overste tot Hem kwam, voor Hem neerviel en zeide: “Heer, zo juist is mijn dochter gestorven; maar kom, en leg haar de hand op; dan zal zij weer leven.” En Jezus stond op en ging mee; en ook zijn leerlingen. En zie – een vrouw, die reeds twaalf jaar lang aan bloedvloeiing leed, naderde Hem van achteren en raakte de zoom van zijn kleed aan; want zij dacht bij zich zelf: Als ik slechts zijn kleed aanraak, zal ik genezen! Maar Jezus keerde Zich om; en toen Hij haar bemerkte, zeide Hij: “Heb goede moed, mijn dochter, uw geloof heeft u gered!” En van dat ogenblik af was de vrouw genezen. Toen Jezus bij het huis van de overste kwam en fluitspelers en de weeklagende menigte zag, sprak Hij: “Gaat heen; want het meisje is niet dood, maar slaapt.” En zij lachten Hem uit. Nadat men nu de menigte verwijderd had, ging Hij naar binnen en nam haar bij de hand; en het meisje richtte zich weer op. En de faam hiervan verspreidde zich door geheel het land.

Overweging
Hoe moet de vrouw uit het Evangelie zich gevoeld hebben, toen zij Jezus had aangeraakt en zich genezen wist? Twaalf jaar is een lange tijd en al die tijd had zij zich diep ongelukkig gevoeld, een uitgestotene, afgesneden van de gemeenschap van haar volk. Dat zij de Heer naderde was voor haar een laatste en vertwijfelde poging, nadat alle menselijke middelen hadden gefaald. En nu opeens wist zij dat alle ellende geleden en voorgoed voorbij was. Twaalf jaar als een boze droom eindigen met de liefdevolle woorden van onze Heer: “Schep moed, dochter, uw geloof heeft u gered”.

Indien wij het vergeten zouden zijn, dan weten wij het nu opnieuw, namelijk dat door de genade van Jezus alles anders kan worden. Daarom is het ook niet waar dat wij niet kunnen opstaan uit de staat van geestelijke lauwheid, dat de idealen van geestelijk leven die ons, ja de gehele Kerk, vroeger bezielden, onmogelijk waren en onwerkelijk. Wij – en de Kerk van onze tijd – hebben, zoals die vrouw in het Evangelie, voorheen geprobeerd om ons heil bij de mensen te zoeken, wij zijn bij de menselijke berekening te rade gegaan. En welk een ellende is over ons gekomen! De ziekten van onze tijd, die zich openbaren in Kerk en maatschappij, en in de levens van vele mensen zijn net zo ernstig als het twaalfjarige lijden van de vrouw in het Evangelieverhaal.

De ziekten van onze tijd, die voorkomen in Kerk en maatschappij, en in ons persoonlijk leven, zijn een vrucht van de hoogmoed. Wij denken dat wij wijzer zijn geworden, dat wij het ons toevertrouwde geloofsgoed niet meer nodig hebben. Ja, het lijkt alsof de Kerk zich schaamt voor de edelmoedigheid die haar tot in de jaren van het concilie in het algemeen bezielde, en die zij wist te verdedigen in haar liefdevolle pastoraal aan haar gelovigen. En onder de staten wist zij de wetten van God te verdedigen, tot zegening van de volkeren.

Diep in onszelf verheugde onze gemakzucht zich erover dat wij verstandiger waren geworden en niet meer hoefden te luisteren, en dat ook de anderen, of bijna alle anderen, zich aanpasten aan het leven en aan de eisen van hetgeen de mensen ‘het leven’ noemen. Maar het is fout om het geestelijke leven en het leven van de Kerk, en het leven op zich te beschouwen als een menselijke onderneming of als een louter psychologisch proces. Het leven van de Kerk, ons leven in de Kerk, en het leven op zich is allereerst een leven dat God geeft en niet een leven dat wij moeten invullen of maken.

Wij hebben decennialang getobd met menselijke berekeningen en menselijk pogen, en wij ervaren nu eindelijk dat wij machteloos zijn. De Kerk is een chaos, onze samenleving is een barbarij geworden en midden in deze ellende staan wij als machteloze mensen, zonder oriëntatie, aangetast door ziekte, en zonder hoop op genezing van de wereld. Wij hebben dezelfde ervaring als de vrouw uit het Evangelie van vandaag. Maar zij had uiteindelijk begrepen dat zij zonder Jezus Christus niets vermocht. Nu is de tijd aangebroken waarin ons kan overkomen wat deze vrouw overkwam: uw geloof heeft u gered.

Vormseltoediening op zondag 16 november

Op zondag 16 november zullen vele kinderen, jongeren en ook (jong-)volwassenen het Vormselsacrament ontvangen uit handen van mgr J.W.M. Hendriks, bisschop van Haarlem-Amsterdam. De plechtigheid begint om 11.00 uur.

Aansluitend wordt de Hoogmis van de drieëntwintigste zondag na Pinksteren opgedragen, waarbij de bisschop pontificale assistentie zal verlenen vanaf de troon.

Voor de vormelingen wordt uw gebed gevraagd.

In verband met de lengte van de vormselplechtigheden vervalt deze zondag de gelezen heilige Mis van 12.45 uur.

Sint-Nicolaasacademie op zaterdag 15 november 2025 om 13.00 uur

Op zaterdag 15 november vindt er weer een bijeenkomst voor de Sint-Nicolaasacademie plaats. Spreker is onderzoeker en publicist Michiel de Jong. Hij zal spreken over de achtergronden van de aloude en geliefde traditie van Sinterklaas en zijn knecht Zwarte Piet.

Zie: De website van de academie.