Vader Jozef, als u timmert,
mag Ik dan uw knechtje zijn?
Dan zal Ik de balken dragen
en de planken, groot en klein!
Ja, mijn Jongen, kom maar helpen,
houd de planken stevig vast!
Het is goed als Je wat oefent
om te lopen met een last,
om zachtmoedig en hulpvaardig
naar de mensen toe te gaan,
zodat steeds hun pijn en zorgen
in Jouw Hart geschreven staan.
Vader Jozef, als u timmert,
mag Ik dan uw leerling zijn?
Leer Mij zagen, schaven, schuren,
alle planken, groot en klein!
Jezus, met geduld en liefde
wordt het ruwste hout bewerkt
tot een fijnbesneden broodplank,
tot een steunpaal voor de Kerk.
Denk bij 't maken van een juk
ook niet te vlug: het is wel klaar.
Slechts een juk dat sterk en zácht is,
maakt de lasten minder zwaar.
Vader Jozef, als Ik groot ben
zal het kruis er voor Mij zijn.
Kunt ú dan dat kruis niet maken,
niet te groot... en niet te klein?
Ach mijn Jezus, lieve Jongen,
Jouw kruis ligt allang gereed
in het hart van Vader God, Die
zowel kruis als krachten meet.
Vanaf die dag zal de mensheid
delen in Jouw vreugd en pijn,
die tezamen door het kruis
het teken van verlossing zijn.
Jij, Die hout en kruis en kracht kent,
álle liefde, álle pijn,
Jíj zult dan de kruisjes meten:
nooit te groot en nooit te klein.
Wees niet bang, Je zult het kunnen
zoals enkel Eén dat kan:
Jij, mijn Jongen, Zoon van God,
Jij, Zoontje van de timmerman...